Uit: Deze en Genen, 2006
Hoe kon ik weten hoe koud Nederland zou zijn?
Zij, door de wind gehard en ik zo teer en fijn
‘K deed altijd zonder klagen wat men van me vroeg
Ik kweekte ook een laagje ijs, maar niet genoeg
Huil maak muziek, zing het uit, toe
Uit je verdriet, schreeuw het uit, toe
Ik bloed niet, maar de woede groeit onderhuids
Huil maak muziek, zing het uit, toe
Uit je verdriet, schreeuw het uit, toe
Ik bloed niet, maar de woede groeit onderhuids
Ik zei steeds `nee' als mij een hand werd aangereikt
Ik lachte vriendelijk maar niets is wat het lijkt
Ik, houd mijn waardigheid maar word zelden meer geraakt
Bang voor gevoelens die ik ooit heb meegemaakt
Huil maak muziek, zing het uit, toe
Uit je verdriet, schreeuw het uit, toe
Ik bloed niet, maar de woede groeit onderhuids
Huil maak muziek, zing het uit, toe
Uit je verdriet, schreeuw het uit, toe
Ik bloed niet, maar de woede groeit onderhuids